Jakie objawy mogą wskazywać na zaburzenia integracji sensorycznej?
– nadpobudliwość, nadruchliwość,
– nadwrażliwość na bodźce dźwiękowe lub dotykowe (tzn gdy dziecko, nie lubi kąpieli, czesania włosów, obcinania paznokci),
– zaburzenia równowagi, potykanie się, częste przewracanie się,
– obniżenie progu bólu, brak reakcji lub nieadekwatne reakcje na intensywne bodźce,
– zachowania agresywne wobec siebie (czyli autoagresja) bądź wobec innych,
– problemy z naprzemiennością ruchową – co to jest?
– dziecko nie lubi aktywności fizycznej i stroni od zabawy,
– strach przed huśtaniem, bujaniem, kręceniem się na karuzelach lub wręcz przeciwnie bardzo długi czas huśtania, bujania czy kręcenia się,
– obniżony poziom koncentracji uwagi,
– trudności w nauce, problemy z nauką pisania i/lub czytania.
Terapia SI
Terapia integracji sensorycznej u dzieci powinna polegać przede wszystkim na ukierunkowanej zabawie i wybieraniu takich aktywności oraz zadań aby wywołać u dziecka właściwą odpowiedź sensoryczną, dzięki której następuje poprawa w organizacji ośrodkowego układu nerwowego. W trakcie terapii SI wykorzystuje się tylko takie aktywności, które będą „wyzwaniem” dla dziecka a które zawsze kończą się dla dziecka sukcesem. Dla dzieci zajęcia SI są atrakcyjną formą zabawy, ponieważ stosowane są takie przedmioty jak: huśtawki, liny, deskorolki, drabinki do wspinania, trampoliny, baseny z piłeczkami i inne. Dziecko, podczas tych zajęć nigdy się nie nudzi, ponieważ wspina się, skacze, czołga, pokonuje tory przeszkód – innymi słowy: doskonale się bawi a przy tym poprawia działanie centralnego ośrodka nerwowego i wpływa na zmianę zachowania w sferze motorycznej i emocjonalnej, poprzez zdobywanie nowych umiejętności jak i uczy się rozwiązywania problemów. Dodatkowo poprawia funkcje poznawcze, językowe, a także pozwala osiągać lepsze wyniki w nauce.
