Łydka tenisisty

Łydką tenisisty określa się uszkodzenie głowy przyśrodkowej mięśnia brzuchatego łydki. Dzieje się to najczęściej podczas ruchu zgięcia stawu skokowego połączonego z wyprostem kolana. Jest to związane również z częstą i dynamiczną zmianą kierunków. Właśnie dlatego na tę kontuzję cierpią często tenisiści, ale również koszykarze, piłkarze ręczni itd.
łydka tenisisty
Ból najczęściej zlokalizowany jest po przyśrodkowej części łydki, stosunkowo niedaleko od przejścia mięśnia w ścięgno achillesa. Może pojawić się obrzęk, a przy zerwaniu nawet niewielki krwiak w tym rejonie. Ból uniemożliwia dalszą grę, utrudnia chodzenie oraz nasila się przy rozciąganiu i skurczu mięśnia brzuchatego np. przy stawaniu na palce.
Bezpośrednio po urazie powinno się zaprzestać aktywności sportowej na czas gojenia się mięśnia, który jest bardzo różny w zależności od stopnia uszkodzenia. Przy niewielkich urazach wystarczą 1-2 tygodnie przerwy, a przy poważniejszych kontuzjach czas ten odpowiednio się wydłuża.
Odpowiednio przeprowadzone badanie kliniczne, poparte USG jest nam niemal w 100 % w stanie potwierdzić postawioną diagnozę. Początkowa rehabilitacja opiera się głównie na leczeniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Nie należy całkowicie unieruchamiać tego rejonu, ale zmniejszyć aktywność. Po początkowym okresie głównym celem rehabilitacji jest przywrócenie ruchomości stawu skokowego i elastyczności mięśni łydki i całej tylnej taśmy mięśniowej. Bardzo ważne są ćwiczenia funkcjonalne przygotowujące łydkę do zmiennej pracy.
Mięśnie w naszym ciele, aby nie ulegały urazom muszą mieć odpowiednią elastyczność i wytrzymałość. Bez tego kontuzje mięśniowe mogą skutecznie przeszkadzać nam w realizowaniu naszych sportowych pasji.